Caroline Darian është vajza e viktimës Gisele Pelicot dhe agresorit të saj Dominique Pelicot. Në një intervistë për BBC, Carolinë ka rrëfyer se si e gjithë jeta e saj familjare, fëmijëria e saj, kujtimet e saj u tronditën dhe u shndërruan në një makth pas një telefonate nga nëna e saj.

Ishte ora 20:25 e së hënës në mbrëmje në nëntor 2020 kur Caroline Darian mori telefonatën që ndryshoi gjithçka. Në anën tjetër të telefonit ishte nëna e saj, Gisèle Pelicot.

“Ajo më njoftoi se zbuloi atë mëngjes se babai im Dominique e kishte droguar për rreth 10 vjet në mënyrë që burra të ndryshëm ta përdhunonin,” kujton Darian në një intervistë ekskluzive me Emma Barnett të programit të BBC Radio 4.

“Në atë moment humba atë që ishte një jetë normale. Mbaj mend që kam bërtitur, kam qarë, madje e kam fyer. Ishte si një tërmet. Një cunami”- thotë Darian, tani 46 vjeç.

Dominique Pelicot u dënua me 20 vjet burg në fund të një gjyqi historik tre mujor e gjysmë në dhjetor. Darian thotë se babai i saj “duhet të vdesë në burg”. Pesëdhjetë burra që Dominique Pelicot rekrutoi në internet për të përdhunuar dhe sulmuar seksualisht gruan e tij të pavetëdijshme Gisèle, u dërguan gjithashtu në burg.

Ai u kap nga policia në një supermarket, duke bërë që hetuesit ta shikonin më nga afër. Në laptopin dhe telefonat e këtij gjyshi pensionist në dukje të padëmshëm, ata gjetën mijëra video dhe foto të gruas së tij Gisèle, qartësisht pa ndjenja, duke u përdhunuar nga të panjohur. Në krye të shtyrjes së çështjeve të përdhunimit dhe dhunës gjinore në qendër të vëmendjes, gjyqi theksoi gjithashtu çështjen pak të njohur të nënshtrimit kimik, sulmi i lehtësuar nga droga.

Caroline Darian e ka bërë luftën e saj të jetës për të luftuar nënshtrimin kimik, i cili mendohet të jetë i nën-raportuar pasi shumica e viktimave nuk i kujtojnë sulmet dhe mund të mos e kuptojnë se janë droguar.

Caroline Darian ishte viktimë e babait të saj?

Në ditët që pasuan telefonatën fatale të Gisèle-s, Darian dhe vëllezërit e saj, Florian dhe David, udhëtuan në jug të Francës, ku prindërit e tyre kishin jetuar për të mbështetur nënën e tyre, ndërsa ajo përvetësonte lajmin se babai i saj ishte “një nga grabitqarët seksualë më të këqij të 20 apo 30 viteve të fundit”.

Menjëherë pas kësaj, vetë Darian u thirr nga policia dhe bota e saj u shkatërrua përsëri.

Asaj iu shfaqën dy foto që gjetën në laptopin e babait të saj. Ata treguan një grua pa ndjenja të shtrirë në një shtrat, e veshur vetëm me një bluzë dhe të brendshme. Në fillim, ajo nuk mund ta thoshte se gruaja ishte ajo. “Kam jetuar një efekt disociimi. Kam pasur vështirësi në njohjen e vetes që në fillim,” thotë ajo. Pastaj oficeri i policisë tha: “Shiko, ti ke të njëjtën shenjë kafe në faqe, je ti”. I shikoja ato dy foto ndryshe atëherë. Isha shtrirë në anën e majtë si nëna ime, në të gjitha fotot e saj.”

Darian thotë se është e bindur se babai i saj e ka abuzuar dhe përdhunuar gjithashtu – diçka që ai e ka mohuar gjithmonë, megjithëse ka ofruar shpjegime kontradiktore për fotot.

“E di që më ka droguar, ndoshta për abuzim seksual. Por nuk kam asnjë provë,” thotë ajo.

Ndryshe nga rasti i nënës së saj, nuk ka asnjë provë për atë që Pelicot mund t’i ketë bërë Darian. Menjëherë pasi krimet e të atit dolën në dritë, Darian shkroi një libër.

Ajo thotë se në mes të traumës kur zbuloi se ishte përdhunuar më shumë se 200 herë nga njerëz të ndryshëm, nëna e saj Gisèle e kishte të vështirë të pranonte që burri i saj mund të kishte sulmuar edhe vajzën e tyre.

“Për një mama është e vështirë…”, thotë ajo.

Megjithatë, kur Gisèle vendosi të hapte gjyqin për publikun dhe median, në mënyrë që të ekspozonte atë që i ishte bërë nga i shoqi dhe dhjetëra burra, nëna dhe vajza ishin dakord: “E dija se kishim kaluar diçka… e tmerrshme, por që ne duhej ta kalonim atë me dinjitet dhe forcë”.

Tani, Darian duhet të kuptojë se si të jetojë duke ditur se ajo është vajza e torturuesit dhe viktimës, diçka që ajo e quan “një barrë e tmerrshme”.

Ajo tani nuk është në gjendje të mendojë për fëmijërinë e saj me burrin që e quan Dominique, vetëm herë pas here i kthehet zakonit për t’iu referuar atij si babai i saj.

“Ai është një njeri i rrezikshëm. Nuk ka asnjë mënyrë që ai të mund të dalë. Nuk ka asnjë mënyrë.”

Do të kalojnë vite përpara se Dominique Pelicot, 72 vjeç, të ketë të drejtë për lirim me kusht, kështu që është e mundur që ai të mos e shohë më kurrë familjen e tij. Ndërkohë, Pelicotët po rindërtojnë veten. Gisèle, tha Darian, ishte e rraskapitur nga gjyqi, por edhe “duke u rikuperuar… Ajo po ia del mirë”.

Sa për Darian, pyetja e vetme që ajo i intereson tani është të rrisë ndërgjegjësimin për nënshtrimin kimik dhe të edukojë më mirë fëmijët mbi abuzimin seksual. Ajo e merr forcën nga i shoqi, vëllezërit dhe 10-vjeçari – “djali i saj i dashur”, thotë ajo me buzëqeshje, me zërin e saj plot dashuri. Tani, kjo grua, jeta e së cilës u shkatërrua nga një cunami në një natë nëntori, po përpiqet të shikojë vetëm përpara.

LEXONI GJITHASHTU:

• Kryeministri i Francës vlerëson Gisele Pelicot për “guximin e jashtëzakonshëm”
• Dominique Pelicot shpallet fajtor për drogimin dhe përdhunimin e ish-gruas