Marina është një nga viktimat e shumta të bombardimeve ruse në Mikolaiv. Të dielën ajo po shëtiste me vajzën 15-vjeçare kur ranë pre e një bombe.

“Për mua s’ka problem, mora një plagë të lehtë. Por atë që pash do ta mbaj mend gjithë jetën. Vajza ime është në spital, ajo po i nënshtrohet sërish një operacioni. Dje krahu i saj u qep, por nervi i është dëmtuar, ndaj po operohet sërish. Dora e saj nuk është mirë; i dhemb shumë, më shumë nga sa mendohej”, thotë Maryna Andriyash.

Por shpresa e motivon atë të mos largohet nga Ukraina dhe të vazhdojë punën.

“Punoj tek Gjendja Civile. Ka shumë njerëz që duhet të regjistrohen dhe që duhet të regjistrojnë fëmijët. Shumë prej tyre edhe martohen atje. Unë martoj njerëzit dhe ushtarët që vijnë tek ne. Nuk mund ta lë punën time, vendin tim dhe familjen, pasi kjo është shtëpia jonë, është jeta jonë, një jetë fatkeqe”, tha Andriyash.

Por edhe brenda spitalit, Marina nuk është e sigurt. Të hënën, 15 raketa goditën ndërtesën.

“Ne jemi njerëz paqësorë, nuk i bëjmë keq askujt. Jemi gati të ndihmojmë këdo që vjen në spitalin tonë. Kjo është detyra jonë dhe nuk mund ta braktisim vendin e punës. Krahas të plagosurve ne kemi një numër të madh njerëzish që vijnë gjatë gjithë kohës dhe marrin trajtimin që u duhet, sidomos ata me sëmundje kronike”, shprehet mjeku, Petro Rimar.