Kryeministri Edi Rama mbajti fjalën e tij në ceremoninë e lamtumirës për kryepeshkopin e ndjerë Anastas Janullatos, e cila u zhvillua këtë të enjte në Katedralen Ortodokse në Tiranë “Ngjallja e Krishtit”.
“Fort të lumë janë ata që flenë te Zoti. Po te shpirti i shenjtë le të pushojnë nga punët e shumta sepse veprat e tyre flasin për ta”, me këtë citim të Apokalipsit, e nisi kryeministri Rama fjalën e tij.
Rama ka vlerësuar kontributin 33-vjeçar të kryepeshkopit në Shqipëri ndërsa tha se në të vetmen gjë që i interesonte, Kryepeshkopit në jetën kishtare “Anastasi erdhi mes nesh 33 vjet më parë si një prift nga Greqia dhe ndahet nga mesi jonë si Anastasi i Shqipërisë.
“Kisha ortodokse autoqefale e Shqipërisë është sot e ve. Kryepeshkopi Anastas e përfundoi detyrën e tij si pasrendës i apostujvve në shërbim të shprestarëve ortodoksë të Shqipërisë. Jeta e tij fort e gjatë por mbi të gjitha plot kuptimplotë, qe një jetë për mbarë kishën katolike dhe apostolike në kuptimin patristik të fjalës në atë kuptim plenar që merr në besojmë e madhe mbajtur 1700 vjet më parë nën kujdesin e Kostandinit të Madh. Plot 33 vite nga Ungjillizimi në viset e Shqipërisë, nga viti tanimë i largët 1992 deri më sot, janë një shifër tejet domethënëse. Jo vetëm simbolikisht e përputhur me moshën e Jezu Krishtit. Nga këto 33 vite, 3 shërbyen për të predikuar ngjalljen e trupit mistik të ortodoksisë shqiptare dhe plot 30 të tjera për të punuar si një zdrukthtar këmbëngulës në ringritjen e ngrehinës së shkrumbuar atoqefale të Shqipërisë. Si nag një pikëpamje e thjeshtë njerëzore, jeta e anastas Janullatosit, ishte nje jetë tërësisht e përmbushur, përderisa përmes saj u realizua ëndrra e një fëmije.
Kur isha fëmijë, kujtonte kryepeshkopi i ndjerë, nuk më mjaftonte ti jepja diçka perëndisë, por doja ti jepesha plotësisht atij. Doja që e gjithë qenia ime të jetonte me Krishtin.
Si një hireark i një bashkësie shoqërore historike me ndikim të madh në mozaikun kombëtar shqiptar, person i kryepeshkopit Anastas dhe vepra e tij në krye të Kishës e të grigjës janë admiruar , janë bekuar, janë qortuar dhe deri janë anatemuar. Pasionet më kontradiktore janë shfaqur kur ka ardhur puna te veprimtaria publike dhe qytetare e njeriut që deshi apo nuk deshi mori mbi supe deri te zjarret e konflikteve fëminore të fqinjësisë sonë të ringjallur në të njëjtën kohë me ringjalljen e kishës, por edhe kjo më së paku dëshmon për stoicizmin e bariut. Cilësi gjithnjë e më e rrallë në një kohë e në një botë ku gjithnjë e më të shumtë janë ata që lëkunden nga fryn era ndërsa gjithnjë e më pak mundësi i jepet shpirtit të shenjtë “të fryjë nga të dojë”, siç shkruhet te Gjeneza.
Askush dhe asnjëherë nuk e vë dot në dyshim autocitetin e angazhimit baritor të Kryepeshkopit për grigjën që e gjeti të vrarë, të plagosur dhe të shpërndarë, 33 vite më parë dhe që e bashkoi në një vath që të kujton shtëpinë e përtërirë nga arratia e demonëve për të cilën flet Jezusi në Ungjillin sipas Mateut”,-tha kryeministri Rama.
LEXONI GJITHASHTU:
- Rama dhe Mitsotakis kapen nga kamerat duke biseduar në meshë, Berisha “i dëgjon”
- “Pasuesi im do të jetë shqiptar”, Rama kujton intervistën e Kryepeshkopit Anastas
Po si s’e përmendi Fan Nolin, – krijuesin-babain e Kishës Autoqefale Shqiptare ky Kryeministri ynë sharlatan dhe i pafe’..ose më shqip “pa-din-e-pa-iman..?! Po bën dhe si i ditur me hosanara dhe eulogjira..duke cituar aty-këtu kuturu’ dhe librat-liturgjikë që Noli i Madh na i solli në shqip..foli gjatë për Janullatosin dhe asnjë fjalë për Fan Nolin etj..dhe duket që është njeri pa shtyllë-kurrizore dhe një mediokër i spikatur, infantil, jo-patriot dhe sharlatan-butaforik..??!! Na citon dhe prelatë dhe dishepuj të Krishtit..për tu dukur i lexuar dhe përdorë dhe terma liturgjikë që s’jua di as kuptimin..”vicar” thotë në vënd të thotë “visar” që në të drejtën kanonike, është një prift-misionar ose kurat që punon…për të udhëhequr njerëzit në mision dhe ungjillizëm. Dhe e mbyll me nje citim nga “De Prefundis”(1897) të Oskar Uald-it (Oscar Wilde, Oscar Fingal O’Fflahertie Wills Wilde poet dhe dramaturg irlandez, 1854-1900)..por s’e ka lexuar deri në fund këtë letër ky sharlatan ku Oskar Uaild-i (i dënuar nga Kisha për veprime të pahishme-perverse homoseksuale) u burgos dhe këtë letër ja drejton të dashurit të vetë, Lord Alfred Duglas-it (Alfred Douglas, i njohur gjithashtu si Bosie Douglas, ishte një poet dhe gazetar anglez dhe një dashnor i Oskar Uald-it).. “De Profundis” (latinisht: “nga thellësia”) është një letër e shkruar nga Oskar Uald gjatë burgimit të tij në Reading Gaol, drejtuar mikut dhe të dashurit të tij Lord Alfred “Bosie” Douglas, ku midis të tjerash thotë: “As feja, as morali, as arsyeja nuk mund të më ndihmojnë fare. Morali nuk më ndihmon. Unë jam një antinom i lindur. Unë jam nga ata që janë bërë për përjashtime, jo për ligje…”. S’e kuptoj se ç’hyn këtu dhe si mund të referohet kjo letër në këtë ceremony mortore të një prelati. ?!