Teatri Akademik i Operës dhe Baletit në Odesa të Ukrainës nuk i është përkulur frikës së bombardimeve ruse. Atje vijojnë të luhen shfaqje artistike, kryesisht balet. Protagonistët e konsiderojnë performancën e tyre një mjet të mirë për t’u shkëputur nga realiteti i hidhur.
“Në skenë mendoj vetëm se si po vallëzoj dhe për personazhin tim. Mendimet e luftës nuk ndërhyjnë. Shpresoj që edhe audienca të shkëputet paksa nga lufta, sepse është e pamundur të mendosh vetëm për të”, thotë Katerina Bartosh, balerinë.
Por lufta nuk është shumë larg nga mendjet e anëtarëve të trupës së Teatrit Akademik të Operës dhe Baletit.
Që prej rihapjes së dyerve, në qershor dhe me gjysmën e stafit, teatrit iu desh të përballej me efektet e konfliktit, që po afrohej gjithnjë e më shumë.
“Shpesh herë gjatë performancave pati sulme ajrore dhe raketat shpërthyen mbi çatinë e teatrit. Ishte shumë e frikshme, artistët u trembën, por kur bombardimet mbaruan, performanca rifilloi dhe vazhdoi deri në fund”, u shpreh Harry Sevoyan, drejtor artistik.
Balerinët, muzikantët dhe teknikët që qëndruan u ndjenë sikur pasioni i tyre ishte kthyer në armë dhe tani, arti në Ukrainë është një lloj rezistence.
“Kjo është shumë e rëndësishme. Shihni sa shumë njerëz kanë ardhur… Njerëzit duhet të shkëputen nga e përditshmja. Sidomos kur disa prej tyre nuk kanë elektricitet, internet, apo linjë telefonike, ky teatër është e vetmja lidhje me pjesën tjetër të shoqërisë”, theksoi Natalya Dovgaya, skenariste.
Me 3 ose 4 shfaqje në javë, shumica e biletave janë të shitura. Shtëpia e Operës në Odesa shpreson të vazhdojë të jetë një parajsë për ata që duan të harrojnë vdekjen dhe shkatërrimin, qoftë edhe për një moment.
LEXONI GJITHASHTU