8 Prilli njihet si Dita Ndërkombëtare e Romëve, ku në shumë raste diskutohet zhvillimi i tyre socio-ekonomik dhe arsimor, por në qytetin e Korçës realiteti është krejt ndryshe.

Gurali dhe Lumturie Nazifi jetojnë në këtë gjendje në një kasolle.

E vetmja mënyrë jetese e tyre është të grumbullojnë metale në mbeturina, që më pas i shesin e sigurojnë bukën e gojës.

“Vështirë është, ç’të besh? Ku do vëmë? Pa përkrahje, pa ndihmë ekonomike. Dalim kazanëve, mbledhim ndonjë kapaçkë, ku re jetosh. Nuk ka ardhur asnjë të ndihmojë. Kush bëhet merak për ne? Gjithë jetën në kasolle, 30 vite”, thotë Gurali Nazifi, pjesëtar i komunitetit rom.

“Shumë e vështirë, të sëmurë jemi. Jam me probleme me shtyllën kurrizore. Nuk kam të ndjek nëpër spitale. Ja kalohet jeta këtu? Kishim plehrat, punon aty, tani nëpër kazanë. Ai del andej vjen vërdallë që nxjerrim bukën e gojës”, shprehet Lumturie Nazifi, pjesëtare e komunitetit rom.

Edhe të rinjtë e komunitetit rom tregojnë vështirësinë e të jetuarit në një lagje të tillë, ku asnjëherë nuk ka pasur investime.

Në qytetin e Korçës jetojnë afro 23 mijë banorë të identifikuar si pjesë e komunitetit egjiptian e rom.