Meti Lila është 71 vjeç. Që herët në mëngjes ai çel dyert e kësaj shtëpize të vogël ku kalon gjithë ditën.
Nëpërmjet drurit krijon anijet e famshme të dikurshme që simbolizojnë qytetin e lashtë të Durrësit. Sot artizanët numërohen me gishtat e dorës por Meti nuk heq dorë nga pasioni që kishte që kur ishte fëmijë.
“Ishim kalamaj 7-8 vjeç, merrnim lëvozhgat e pishës dhe i gdhendnim, edhe luanim në ujë në det ku të ishte. 17 vjeç nisa të bëja dy anijet tregtare që kishim të asaj kohe Sazanin dhe Butrintin. Por e pashe që nuk kishte rezultat se nuk i merrte njëri, ndaj fillova të bëja anijet e lashta”, rrëfen artizani.
Dikur çdo gjë që krijohej nga artizanët pëlqehej, veçanërisht sepse bëhej me kujdes nga duart e mjeshtërve, Por sot industrializimi dhe prodhimi në seri i shumë objekteve e ka kthyer pllakën në një tjetër anë.
Përveç anijeve Meti e ka sfiduar veten që me drurin të krijojë dhe shumë objekte të tjera, dhe thotë se janë të huajt ata që vlerësojnë më shumë punën artizanale.
Edhe pse shumë njerëz kalojnë në këtë rrugicë, anijet që rrinë të ekspozuara jashtë, vetëm i kundrojnë pa shfaqur interes për t’i blerë.
Meti ka dashur ka dashur t’ia trashëgojë këtë zanat fëmijëve, por edhe ata nuk janë shumë të interesuar.
“Kanë ardhur shumë nxënës që vinin dhe shikonin. Ua jepja ndonjëherë makinerinë por nuk e kishin me qejf se ju dukej punë e bezdisshme”, tregon 71-vjeçari.
Fitimet e tij nuk janë si më parë, megjithatë kjo nuk e ndalon 71-vjeçarin të hapi derën e punishtes së tij edhe kur agjëron. Asgjë nuk ka ndryshuar për të, ai gjithmonë do të krijojë siç bënte kur ishte fëmijë edhe pse atëherë i mungonin shumë materiale. Sot jo vetëm Meti, por edhe shumë artizanë të tjerë përballen me këtë realitet, ku promovimi dhe interesi është gati i papërfillshëm.
LEXONI GJITHASHTU:
- “Udhëtarët” në Gjirokastrën e kalldrëmeve plot histori dhe talent
- Arkitekti 77-vjeçar kthen në jetë ndërtesat e vjetra
